Mijn eigen stekje!

Vandaag is mijn laaste dag thuis.  Morgen ga ik terug proberen om te gaan werken.  Gelukkig halftijds en nu maar hopen dat het me terug gaat lukken.
Het lijkt dan ook of ik vandaag nog allerlei klusjes wil klaren alvorens terug te gaan werken.
Zo ben ik deze voormiddag nog wat kleine boodschappen gaan doen.
Mijn buitenspiegel van mijn wagen laten vervangen (ik reed al wel bijna een halfjaar rond met een gebroken rechterbuitenspiegel en nu plots wilde ik hem laten vervangen) De wagen heb ik dan ook maar meteen nog eens een grondig poetsbeurt gegeven ( en ja, dat was nodig)
Mijn haren heb ik net gekleurd en mijn benen zijn ook weer mooi onthaard.
(wat een geluk hebben die mannen toch hé)

Het lijkt wel of ik vandaag energie te over heb.  Maar ja dat mag voor de verandering ook wel eens een keertje.  Dus verwen ik mezelf vandaag eens lekker. 

 En ik vind dat ik het wel verdiend heb want mijn punten zijn een stuk meer dan gewoon een voldoende.  Koen noemde me gisterenavond zelfs een "streverke" zoals de jeugd dat zegt.  Maar het doet me niets.  Ik heb hard gestudeerd en de punten zijn een beloning van mijn harde leren.
Ik hoop nu maar stiekem dat mijn jongens mij zullen willen inhalen met hun punten.  Maar ja, we zien wel wat het wordt met hen.  Als ze al hun best doen op school ben ik tevreden. 

De spanning begint hier stillaan te stijgen bij mij. 
Ik ben vanaf september avondlessen aan het volgen om schoonheidsspecialiste te worden. Allé dat is uiteindelijk de bedoeling.  Het eerste jaar bestaat uit 2 modules pedicure.

De eerste module is achter de rug en de examens zijn afgelegd.  Ik weet al wel dat ik geslaagd ben, het is echter alleen nog afwachten welke punten ik behaald heb.  En vanavond is het zover.  Ik heb er hard voor geleerd dus ik hoop stiekem dat ik toch wel mooie resultaten behaald zal hebben.  Kwestie van ook een beetje te kunnen opscheppen tegenover de jongens hier in huis.  Want amai, die hebben hard zitten lachen met mij toen ik moest studeren.  Dus ik hoop dat verdienste er zullen zijn.

Ondertussen is het hier ook weer gezellig druk in huis.  Het is woensdag namiddag en de vriendjes lopen hier weer binnen en buiten.
De trampoline buiten heeft het weer erg druk en ook de playstation kent geen rust.
De wafels die ik gebakken had zijn al bijna allemaal op, Koen zal dus pech hebben als hij vanavond thuis komt. Alles al op.... 

Oei, ik merk dat het al bijna vijf uur is.  De kookpotten roepen mij want ik moet nog een maaltijd op tafel toveren voor ik naar de les ga. 

Tot morgen...
 

Volgens mij is onze Bas verliefd.

De manier waarop hij zich gedraagd is op z'n minst eigenaardig voor hem.

Zo staat hij tegenwaardig elke ochtend een hele tijd voor zijn kleerkast om kleren te kiezen. 
WELKE KLEUREN PASSEN MOOI BIJ ELKAAR?
WELK HEMD PAS BIJ WELKE BROEK?
...

Iets wat ik van hem helemaal niet gewoon ben.  Hij was diegene die ik bij wijze van spreken zelfs met een ROK naar school kon sturen.  Hij zou het niet door hebben.  Kleren interesseerde hem totaal niet, kleur, model, het zou hem een worst wezen.
Hij is zelfs diegene die is ooit van een scouts-weekend heb teruggekregen met een probere onderbroek aan, en nu komt het, met daarover een vuile onderbroek.  Hoe hij dat heeft klaargespeeld kan ik zelfs nu nog niet vatten.  Moest het nu omgekeerd geweest zijn. Een vuile- met daarboven een propere onderbroek dan kan ik nog denken dat hij verstrooid was en vergeten was zijn vuile onderbroek uit te doen.  Maar nee, het was andersom.
Dan is het nu heel wat anders elke ochtend... kiezen en nog eens keuren of alles wal netjes is.

Ook zijn haren zullen eraan moeten geloven.  Er zit werkelijk geen model meer in.  Hij wilde het laten groeien, en je kent dat wel hé, tijdens die tussenperiode lijkt het nergens op. 

Maar meneerke wil morgen naar de kapper.  Hij wil een COOL-kapsel.
En als ik dan de vraag stel "Wil je het dan kort?" dan antwoordt hij
"De kapper mag kiezen als het maar KEI-COOL is!"
We zullen zien wat het morgen wordt.

En ja, ook zijn msn-nickname heeft hij aangepast. Er staat "i'm love someone special".

Maar als ik stiekem eens durf te vragen of hij soms verliefd is ....ooohhhooo dan is het huis te klein.  Dan is het van "mamaaaaaa stel niet zo'n domme vragen". 

 En ja, dan denk ik bij mezelf, wat is die eerste tienerliefde toch mooi.... en wat zal dat worden met de komende valentijn.... 

Het is een hele tijd geleden dat  ik hier nog actief geweest ben.  Ik heb dan ook een moeilijke periode achter de rug MAAR de eerste zonnestraaltjes komen stillaan terug in mijn leven.

De depressie, fibromyalgie en vermoeidheid hebben zo hun tijd nu wel gehad.  Weg ermee!  Ik begin me eindelijk terug beter te voelen, ECHT stukken beter.
Vier lange maanden ben ik thuis geweest van mijn werk. Hele dagen slapen of op de zetel liggen behoren nu tot de verleden tijd.  En vanaf vrijdag ga te terug uit werken.  Nee, niet meer voltijds, ik heb gesloten om meer naar mijn lichaam te luisteren en ik heb halftijds gevraagd en gelukkig gekregen. 

Zo, nu weten jullie in het kort hoe het komt dat ik er een tijdje tussenuit ben geweest.  Maar helemaal stil heb ik dan ook weer niet gezeten. Zo af en toe ben ik wel eens komen lezen op al jullie blogjes om toch nog een beetje op de hoogte te blijven van al jullie verhalen.

Tussen Koen en mij gaat het momenteel heel erg goed.  Beter als ooit tevoren.  We weten nu beiden wat we aan elkaar hebben en hopen samen gelukkig oud te worden.  Ook onze jongens merken dat en dat geeft een goed gevoel.

Tot morgen...